19 Mart 2010 Cuma

Cevapsız Soru..


Körsün, sağırsın ve de dilsiz ...
Ne zaman fırtına koparacağın belirsiz
Dipsiz bir kuyuya düşersin kendinden habersiz
Bilmem ki seni sana nasıl anlatsam sensiz
Şiirleri sen saydım anlatırım çaresiz

Suya hasret çatlamış çorak topraksın
Doğum sancısı hiç dinmeyen kadınsın
Nasır bağlamış sert deri ile kaplısın
Kalbine girilmesin diye pusuda yatmaktasın
Bilirimki yakmışlar canını; yanmaktasın
O yüzden ıssız adanda yalnız kalmaktasın

Bende her zaman sen varsın
Içim senle dolu... hatta doldunda taşarsın
Yüreğime yaslanmış olan yüreğin
Ağır gelirdi; ayrılmaz, bir oldu artık

Seviyor ihtimaline saplanıp kaldım
Bir umut ver, hep yanında kalayım
Cılız ışık zerresi söndü sönüyor
Yolumuz bir mi ayrı mı anlayayım
Hateee
19.03.2010

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Canım arkadaşım yüreğine sağlık...çok güzel yazmışsın...her geçen gün çok daha güzel başarılı çalışmalar üretiyorsun...tebrik ediyorum seniii......

Selda Yılmaz